In 1921 vertrok Knud Rasmussen met enkele Inuit en Deense wetenschappers uit Noord-Groenland voor een drie jaar durende sleehondentocht langs de Noordelijke IJszee. Hij wou zoveel mogelijk leefgemeenschappen te bezoeken, hun materiële cultuur en mondelinge overlevering te bestuderen en inzicht te verwerven in de oorsprong van het Inuit-volk.

Zo bleken alle Inuit – van Groenland over Canada en Alaska tot Siberië – eenzelfde taal te spreken, weliswaar in verschillende dialecten. Het was de langste sleehondentocht ooit:  alles samen ruim 32.000 km.

Stapsgewijs treden we met vertaler en antropoloog Joris Capenberghs in het voetspoor van Knud Rasmussen. In woord en beeld brengt hij de orale cultuur en het animistische mens- en wereldbeeld van de Noordpoolvolkeren tot leven. Herkomst en historiek van de inheemse jagers in het uitgestrekte arctische gebied worden belicht. Tegelijk tracht hij via hun artistieke expressie, verhalen en liederen door te dringen tot hun rijke geestesleven.

Onderweg ontmoeten we – naast Rasmussen – ook Vikingen, zendelingen, pelsjagers, walvisvaarders, handelaars en andere poolreizigers (o.a. ook Tété-Michel Kpomassie die ruim 40 jaar geleden als eerste Afrikaan Groenland ‘ontdekte’). Tot slot vragen we ons af welke lessen we kunnen trekken uit de aloude inzichten en wijsheden van de Inuit, en welke dramatische gevolgen de huidige klimaatsveranderingen kunnen hebben voor hun voortbestaan, het Noordpoolgebied en de aarde.