Het beeld van een oma die confituur maakt in de keuken terwijl grootvader in zijn tuin werkt, is niet meer van deze tijd. In de 21ste eeuw zijn er duizenden manieren om grootouder te zijn. Grootouders van vandaag zijn niet meer te vatten in stereotypen. Wat betekent het om vandaag grootouder te zijn? Maar ondanks de verschillen hebben alle grote ouders duidelijk iets gemeen. De relatie met hun kleinkinderen is niet minder belangrijk dan vroeger, integendeel.

Terwijl de ouders de eindverantwoordelijkheid dragen voor de dagelijkse opvoeding van de kinderen, is misschien meer dan ooit een andere opdracht weggelegd voor grootmoeder en grootvader. Grootouders houden het familieweefsel intact, ze zorgen voor de overdracht van de familiegeschiedenis en ze staan borg voor het doorgeven van de familiecultuur. Maar misschien ligt vandaag hun grootste opdracht misschien wel op een ander vlak. De grootste wonde van kinderen vandaag is dat – hoewel ze vaak alles ontvangen in deze materialistische samenleving – ze niet (h)erkend worden in hun spirituele dimensie. We hebben het hier niet over dogma of traditie in de oude vorm, maar wel de essentie van ziel tot ziel. Hoe geven we die dimensie door aan onze kleinkinderen? Wat is het legaat die we mogen en kunnen doorgeven aan de volgende generaties? Hoe doen we dit concreet in onze relatie met onze kleinkinderen?

“Veel was herkenbaar en toch waren er nog nieuwe aspecten waar we niet altijd stil bij staan.”. “Het was prettig om te horen hoe belangrijk je als grootouder voor je kleinkinderen bent.”

“Het gaf veel nieuwe inzichten en het was als het ware een zelfontdekking. Je staat stil bij je eigen leven.”