Viviane, Thaïs, Cil, Jefke, Hilsande en Pamela. Zes vrouwen die via hun organisaties het Platform Vrouwenkracht Kempen de afgelopen 13 jaar mee vorm hebben gegeven. Ze stralen als ze spreken over de memorabele ervaringen die ze met het Platform hebben georganiseerd en beleefd. En net zo zeer stralen ze als ze naar de toekomst kijken. “Want”, vertelt Viviane, “Het Platform stopt ermee, maar wij gaan gewoon door.”

We schrijven september 2004. Vormingplus Kempen is nog maar net geboren en Viviane, medewerkster van het eerste uur, kan haar enthousiasme en creativiteit botvieren. “Ik heb een achtergrond in de vrouwenwerking. 2005 zou wereldvrouwenmarsjaar worden, dus het was voor mij logisch dat we hieraan zouden meedoen, met een Kempense insteek. We besloten om te starten met een infopunt en vroegen wie graag wou instappen.” En het bleek om veel gegadigden te gaan. Het zaaltje voor het infomoment zat vol. De belangstelling was enorm.

Het Platform Vrouwenkracht Kempen groeide uiteindelijk tot 16 partners: 11.11.11-comité Geel, ABVV Mechelen+Kempen, ACV Kempen, vzw AIF+ (Actieve Interculturele Federatie+), Beweging.net Kempen, EVA Turnhout, Femma Provincie Antwerpen, Linx+, Mondiale Raad Turnhout, OKRA Trefpunt 55+ Regio Kempen, Strategische Projectenorganisatie Kempen vzw, VIVA-SVV Provincie Antwerpen, Vormingplus Kempen, Vrouwenraad Herentals, Welzijnsschakels Provincie Antwerpen en Wereldraad Westerlo.

Verbondenheid

“2005 werd een jaar barstensvol initiatieven: de mars natuurlijk, maar ook een krantje, een succesvolle slotmanifestatie, … Het zou zonde geweest zijn om te stoppen. 2006 werd een sabbatjaar waarin we ons beraadden over welke richting we precies uit wilden.” En toen trapten de vrouwen hun kar weer in een hogere versnelling en kwamen ze pas goed op dreef. In 2007 reden twee bussen vol enthousiaste Kempense vrouwen naar Ieper. “Je kon echt de verbondenheid van het platform voelen, dat gaf kracht.” Maar het echte hoogtepunt voor Viviane vond plaats in 2009.

“We haalden internationale vrouwendag op 8 maart vanuit de provinciehoofdstad naar Turnhout. Met inhoudelijke debatten, optredens, een marktje, … hebben we heel veel volk bereikt. De diversiteit van de organisaties die deel uitmaken van het platform, zorgde voor veel verschillende invalshoeken. Maar er is één gemene deler die bij elk van de organisaties enorm belangrijk is: de vrijwilligers.”

Vrouwenkracht zichtbaar maken

Het platform besloot die vrijwilligende vrouwen een podium te geven en ging ze interviewen. De reportages werden verzameld in een publicatie, de bijhorende fototentoonstelling trok rond in de regio. “Niet alleen in bijvoorbeeld bibliotheken, maar ook in woonzorgcentra,winkels en bedrijven zetten wij deze vrouwen in de kijker. Waar de tentoonstelling stond, werd ook telkens een actie georganiseerd voor de vrijwilligers.” Dit actuele thema leidde in 2011 tot een onderzoek naar vrouwen in bestuursfuncties en een uitgave met 10 tips om vrouwen daar naartoe te leiden en daarin te begeleiden.

Een jaar eerder, in 2010 was het Platform bijzonder zichtbaar geweest op de wereldvrouwenmars. Maar misschien nog wel meer zichtbaarheid behaalde het in 2012. Onder de opvallende titel ‘Nieuwe Meisjes’ werd de genderproblematiek belicht. De voorstelling met onder andere Viv van Dingenen en Nele Goossens werd zo’n succes dat er een wachtlijst was van wel 100 geïnteresseerden die geen kaartje konden bemachtigen.

Druk druk druk!

“Dat zijn allemaal succesverhalen, en toch voelden we dat we altijd een gelijkaardige doelgroep bereikten. We wilden een extra inspanning doen om vrouwen tussen 20 en 40 te bereiken, net die vrouwen die het altijd ‘druk druk druk’ hebben en nauwelijks tijd kunnen vrijmaken om naar een avondvoorstelling te gaan. Daarom wilden we een monoloog maken waarmee we naar die mensen thuis konden trekken. Charlotte Van Hecke schreef ‘Tijgers aan de haard’, Inge Paulussen ging ermee op pad doorheen Kempense huiskamers waar jonge vrouwen stil stonden bij de verschillen tussen mannen en vrouwen. Het belangrijkste issue bleek nog altijd de combinatie van arbeid, gezin en vrije tijd te zijn. Jonge vrouwen kampen met een grote tijdsdruk en het is vaak jongleren met te weinig armen om alles rond te krijgen.”

Eén van die jonge vrouwen is Thaïs Haerens. Haar organisatie AIF+ zit al van bij het begin bij het Platform. Thaïs maakte zelf kennis met het Platform in 2015 en ondervindt aan den lijve hoe belangrijk het werk is dat het platform verricht. “Gender heeft niet alleen te maken met vrouwenrechten, ook de partner speelt een belangrijke rol. ‘Mijn papa doet het!’ is de naam van de meest recente campagne, die vaders aanspoort om het geboorteverlof op te nemen waar ze recht op hebben. Voor mij is deze campagne het absolute hoogtepunt van het Platform. Want wij zijn zoveel meer dan enkel vrouw, gender gaat verder dan ‘vrouwenproblemen’.”

Bewustwording

Ook Cil Van Ostaeyen van Femma ziet hoe belangrijk het is om ons bewust te zijn van het genderthema. “Ikzelf ben minder gaan werken toen ik moeder werd.
Mijn kinderen vonden dat erg fijn en ik heb mezelf dankzij vrijwilligerswerk kunnen blijven ontplooien, maar ik zou er de volgende keer misschien toch net wat langer over nadenken.
Nu besef ik hoeveel kwetsbaarder ik daardoor ben geworden, bijvoorbeeld naar pensioen toe. Dat is een thematiek die belangrijk is voor Femma en die ook mij als vrouw nauw aan het hart ligt.”

“Net doordat we met zo’n diverse groep organisaties samen zitten, mogen onze ambities ver reiken”, weet Hilsande Sels van Beweging.net. “De thematieken die wij hier bespreken, probeer ik mee te nemen binnen onze groepen. Zo zal het idee achter ‘Mijn papa doet het!’ hopelijk een punt worden op de politieke agenda bij de volgende verkiezingen.”

“De campagne ‘Mijn papa doet het!’ heeft ook bewezen dat een organisatie als het Platform Vrouwenkracht Kempen een meerwaarde kan zijn”, vult Jefke Malfait van VIVA-SVV aan.

“Net omdat wij een groepering van diverse organisaties zijn en niet één politieke kleur of zuil achter ons hebben, was het makkelijker om samen te werken met Kind&Gezin. Zo hebben we meer mensen kunnen bereiken.”

Maar waarom stopt het Platform Vrouwenkracht Kempen er dan mee? De verkeerde vraag, zo blijkt, “wij doen gewoon verder”, vertelt Viviane. “Het Platform stopt, maar wij gaan door in een ietwat andere samenstelling.” Vormingplus, VIVA-SVV, AIF+, Beweging.net, Femma en ACV vormden feitelijk al langer het groepje enthousiastelingen dat de nieuwe acties bedacht en begeleidde. En dat gaan ze blijven doen. “We willen zeker voortbouwen op ‘Mijn papa doet het!’ en ondernemingen met 50 à 100 werknemers aansporen om van geboorteverlof nog meer de evidentie te maken die het zou moeten zijn. Jammer genoeg is het gender-thema nog lang niet uitgeput, we kunnen hierrond blijven werken.”